Als gevolg van de financiële crisis ontstaan voor financieel gezonde
bedrijven diverse groei mogelijkheden. Het kopen uit een failliete boedel kan door
de lage prijzen interessant zijn.
Groot voordeel van een koop uit faillissement is dat je alleen overneemt wat
je wil hebben, bijvoorbeeld alleen de voorraad en machines. De schulden blijven
achter. Ook het personeel hoef je niet over te nemen.
Zijn er dan geen nadelen? Ja die zijn er wel, als je niet genoeg kennis van zaken hebt zijn
de risico’s groot. Kopers moeten vaak snel beslissen en voorbehouden worden
door een curator meestal niet geaccepteerd. Om snel te kunnen schakelen is het
dan ook van belang de eventueel benodigde financiering al gereed te hebben
voordat een bod aan de curator wordt uitgebracht.
Kennis van de te kopen producten is voor veel ondernemers meestal niet het
probleem. Zij weten vaak wel wat zij willen uit een faillissement en wat zij er mee
willen doen.
Wel ontbreekt vaak de kennis en deskundigheid met betrekking tot de
juridische gang van zaken bij de verkoop uit faillissement.
Uit een recente uitspraak van Rechtbank Dordrecht (13 juni 2012, LJN BW
8471) blijkt maar weer eens dat juridische kennis van het verkoopproces met een
curator noodzakelijk is: Een koper had met de curator een koopovereenkomst
gesloten onder de opschortende voorwaarde van goedkeuring van de rechter-commissaris. Na het
ondertekenen van deze koopovereenkomst en voordat de rechter-commissaris zijn
goedkeuring had gegeven, ontving de curator een hoger bod. Nadat de curator dit
hoger bod had doorgeleid aan de rechter-commissaris onthield deze zijn
toestemming, waarna de koop werd gesloten met degene die het hogere bod had
gegeven.
De koper stelde zich op het standpunt dat de curator onrechtmatig had
gehandeld door op het bod van de derde in te gaan en dit aan de
rechter-commissaris door te geleiden.
Of de curator juist heeft gehandeld hangt af van hetgeen beide partijen over
en weer van elkaar mochten verwachten. Bij de beantwoording van deze vraag is de bijzondere positie
van de curator cruciaal gebleken. De rechtbank oordeelde dat de taak van de
curator primair ligt bij het behartigen van de belangen van de schuldeisers en
derhalve bij het realiseren van een zo hoog mogelijke opbrengst van de boedel.
Deze
bijzondere positie van de curator maakt dat de koper mocht verwachten dat een
hoger bod in behandeling zou worden genomen en worden doorgeleid naar de
rechter-commissaris.
De koper kreeg dus ongelijk en bleef met lege handen achter.
Had de koper iets kunnen doen zodat hij de curator wel aan de
koopovereenkomst had kunnen houden? Jazeker, indien de koper met de curator was
overeengekomen dat de curator met koper exclusief in onderhandeling was, dan had
de curator niet op het bod van de derde mogen ingaan. In dat geval had de curator
de koopovereenkomst met de koper moeten nakomen.
